Een medische studie is niet voor iedereen even toegankelijk
Dit komt door de selectie van deze studies. Deze zorgt nu voor kansenongelijkheid tussen kandidaten.
Het is net alsof je scholieren op een elektrische fiets beloont dat ze zo snel op school zijn.
En scholieren die van ver moeten komen en flinke tegenwind hebben? Die komen het lokaal vaak niet in.
Dit is niet goed.
Veel excellente studenten krijgen hierdoor geen kans.
En zorgprofessionals worden zo geen afspiegeling van de maatschappij
Als een arts niet is opgegroeid met de taal, cultuur of financiële positie van de patiënt kan die arts niet altijd de meest passende zorg leveren.
Op dit moment is de medische beroepsgroep niet representatief genoeg: je ziet relatief veel mensen op een elektrische fiets.
Deze ongelijkheid komt mede door de selectiemethoden van de studies
Heb je een migratieachtergrond of kom je uit een lage sociaaleconomische positie?
Dan is een CV, cijfergemiddelde of score op de collegetoets een minder goede voorspeller van studiesucces.
- Je kent mensen in de zorg die je kunnen voorbereiden op het beroep.
- Je hebt voldoende geld om bijles of selectie-coaching te betalen.
- Je ouders zijn medisch geschoold en helpen je met leren voor de collegetoets.
Zo sta je met meedere voordelen al snel vooraan bij de huidige selectieprocedure!
Moeten we dan gaan loten? Nee!
Loten leidt niet tot meer diversiteit, blijkt uit onderzoek. Door kansenongelijkheid in het onderwijs is de kandidatenpool niet zo divers als de maatschappij.
Loten focust zich op equality in plaats van equity.
Geen enkele groep kandidaten vindt loting een goede selectiemethode. Kandidaten willen tijdens de selectie juist laten zien wat ze in huis hebben.
De oplossing? We moeten een andere selectiemethode gebruiken
Onderzoek laat zien dat contextualized admissions een betere selectiemethode is. Hierbij weeg je de resultaten van kandidaten naar de context waarin ze zijn behaald.
Wil je de fitste studenten selecteren? Dan wil je kijken wie het hardst kan lopen of iedereen een elektrische fiets geven.
Deze nieuwe selectiemethode werkt!
Het zorgt voor beter onderwijs (zoals te zien bij UCLA)
Het resulteert in betere zorg
Er is een groot draagvlak voor contextualized admissions
Het is al een succes in andere landen (bijvoorbeeld in Schotland en Australië)
Maar nu is deze selectiemethode wettelijk nog niet toegestaan…
Terwijl veel selectiecommissies van medische opleidingen en belangrijke stakeholders er voorstander van zijn.
Dit zou wel eerlijker zijn, en ervoor zorgen dat iedereen, ongeacht de fiets waarop ze fietsen de opleiding kunnen volgen.
Daar moeten we wat
De selectieprocedure mag de kansenongelijkheid niet vergroten.
De selectieprocedure mag de kansenongelijkheid niet vergroten.
Daar moeten we wat aan doen!
De selectieprocedure mag de kansenongelijkheid niet vergroten.
Iedereen heeft het recht op eerlijke kansen en de beste gezondheidszorg. Ongeacht je achtergrond.
Een betere selectiemethode is contextualized of equitable admissions. Hierbij wordt rekening gehouden met achtergrond.
We moeten deze succesvolle en bewezen selectiemethoden legaal maken en invoeren.
Tot die tijd kunnen we alvast beginnen!
Heb jij invloed op beleid of selectie bij medische opleidingen? Neem dan maatregelen om kansenongelijkheid te voorkomen:
- Zorg bijvoorbeeld voor diversiteit in de selectiecommissie.
- Onderzoek de mogelijke impact op diversiteit bij de ontwikkeling en evaluatie van selectiemethoden.
- Geef kandidaten toegang tot volledige informatie over de selectiemethoden en tot hulpmiddelen voor de voorbereiding hiervan.
Help jij mee om iedereen gelijke kansen te geven om een medische studie te volgen?
Gebaseerd op onderzoeken van Lianne Mulder, Suzanne Fikrat-Wevers en collega’s.
- Referentie Mulder, Fikrat-Wevers
- Referentie Mulder, Fikrat-Wevers
- Referentie Mulder, Fikrat-Wevers
- Referentie Mulder, Fikrat-Wevers
- Referentie Mulder, Fikrat-Wevers