Medische studies zijn niet voor iedereen even toegankelijk

De selectiemethode van deze studies zorgt nu voor kansenongelijkheid tussen kandidaten.

Het is net alsof je scholieren die op een elektrische fiets naar school komen beloont omdat ze er zo snel zijn.

En dat terwijl scholieren die met een gewone fiets en flinke tegenwind iets later komen, het lokaal niet meer binnen mogen.

Dit zorgt ervoor dat veel excellente studenten geen kans krijgen...

…en de latere zorgprofessionals vormen zo geen afspiegeling van de maatschappij

Als artsen niet bekend zijn met de verschillende talen, culturen of financiële posities van patiënten, dan kunnen zij niet altijd de meest passende zorg leveren.

Op dit moment is de medische beroepsgroep niet representatief genoeg. Je ziet er vaker mensen die een voorsprong hebben.

De huidige selectiemethoden geven geen goed beeld van de kwaliteiten van de kandidaat

Heb je een ondervertegenwoordigde migratieachtergrond of kom je uit een lage sociaaleconomische positie?
Dan heb je minder kans om uit te blinken op je CV, cijfergemiddelde of score op de collegetoets.

Hoger scoren is nu eenmaal makkelijker als je de volgende voordelen hebt:

Heb je deze voorsprong niet? Dan is het lastiger om bovenaan te komen!

Moeten we dan gaan loten? Nee!

Loten leidt niet tot meer representativiteit, blijkt uit onderzoek. Door kansenongelijkheid in het eerdere onderwijs is de kandidatenpool voor de selectie al niet representatief.

Loten zorgt voor equality in plaats van equity.

Geen enkele groep kandidaten vindt loting een goede selectiemethode. Kandidaten willen tijdens de selectie juist laten zien wat ze in huis hebben.

De oplossing? We moeten een andere selectiemethode gebruiken

Onderzoek laat zien dat contextualized admissions een betere selectiemethode is.
Hierbij kijk je niet alleen naar resultaten, maar ook naar de context van de kandidaat.